Verhaal 3 – fantaseren

Onze zoon gaf aan graag te willen stoppen met fantaseren wanneer hij dat zelf zou willen. Hij gaf aan het gevoel te hebben opgesloten te zitten in zijn eigen fantasiewereld, waardoor hij op school nogal eens achterop raakte met zijn werk. Hij zocht naar een sleutel om uit die fantasiewereld te kunnen komen.

Een van de kinderen op de school van mijn man is beelddenker en de moeder van die jongen geeft zelf Davis counselingen. Zij was eens op school om over de Davis counseling te praten. En toen de groepsleerkracht van onze zoon opperde of hij wellicht beelddenker was, is het balletje gaan rollen.

Het meest bijzondere aan de counseling was volgens onze zoon dat hij nu kan stoppen met fantaseren wanneer hij dat wil. Maar als hij wil fantaseren lukt dat (gelukkig!) nog prima. Verder vond hij het kleien heel leuk. Door te kleien kun je je gevoelens beter begrijpen. En woorden die geen beeld hebben, worden door het kleien wél duidelijk. Hij kan zich beter concentreren en is met rekenen vooruit gegaan. Het balanskussen vond hij ook erg leuk.

Hij is volwassener geworden, begrijpt dingen beter, is rustiger geworden, reageert minder kinderlijk op bepaalde situaties en vertelt eerder wat hem dwars zit.
Hij is minder snel afgeleid en kan beter in slaap komen. Hij kleit een bepaalde situatie of gevoelens die hij niet fijn vindt, uit. Daarna doet hij daar iets mee, zodat het voor hem prettig wordt. Zo stampt hij bijvoorbeeld een monster in elkaar en gooit hem daarna weg of stopt hem in een grote put. Als zijn gevoel daarna weer goed is, kan hij rustig slapen.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief